• strona główna
• kadra
• galeria
• filmy
• terminarz
• FORUM
• archwium

Kajakowy Klub Browarek

Zarząd:	Luki, Jacor
Trenerzy:	Luki
Redakcja:	Andrzej

email: lorl@wp.pl

Aktualności

Wełna 26-27.02.2011

Niestety zapowiedzi wielce ujemnych temperatur spowodowały, że tylko nieliczna grupa Browarkowiczów postanowiła zmierzyć się z rzeką Wełną.
Do miejsca startu czyli do gospodarstwa agroturystycznego w Nowym Młynie dotarły w sobotę rano dwie grupy Pólnoc w osobach Pazia i Jacka oraz grupa Południe czyli Piotrek, Łukasz, Freyu,Mariusz. Z racji tego, że Freyu stanął na wysokości zadania i zrobił zaopatrzenie w prowiant dla całego spływu mogliśmy szybko zejść na wodę. Miły właściciel zaproponował nam wynajęcie sześciu ładnych polietylenowych kajaków w preferencyjnych cenach, abyśmy mogli stanąć do walki z lodową krą w pojedynkę. Jednocześnie poinformował nas żebyśmy na siebie uważali, bo w nocy było minus 16 stopni, dodał też,że będzie z nami płynął jeszcze drugi spływ "piankowców" . Udało nam się bezkolizyjnie osunąć do wody po lodzie tuż za jazem i raŸno ruszyliśmy poprzez zalodzone rozlewisko rzeki. Niestety okazało się, że z lodem nie ma żartów i już na początku co po niektórzy utknęli w lodzie i musieli się wracać nie mogąc się przekuć do głownego nurtu. Ponieważ pogoda była słoneczna postanowiliśmy rozgrzać się na najbliższej tafli lodowej, ćwicząc nowy styl pływania zimowego czyli jedyny możliwy sposób wejścia na brzeg- wślizgiwanie się rozpędem na pola lodowe. Nie wszystkim wystarczyło słońce do rozgrzewki więc uraczyliśmy się starym browarkowym sposobem min by wyzbyć się lęku lodowego. Każdy kolejny kilometr spływu był coraz ciekawszy, mijaliśmy zalodzone brzegi i płynące kry lodowe, lecz w naszych oczach nie było już żadnego lęku. Niektórzy nawet pozwalali sobie na odważne i niekonwencjonalne sposoby pokonywania Wełny na tzw śpiocha. Grupa "piankowych" kajakarzy która nas mijała była zafascynowana odwagą browarkowiczów, do tego stopnia że przy jazie obok muzeum w Jaraczu prosiła, żebyśmy nie pokonywali 2 m progu w kajaku, lecz przenieśli kajaki, w czym oni chętnie nam pomogą. Oczywiście zatriumfował zdrowy rozsądek i kajaki przenieśliśmy o własnych siłach i ruszyliśmy dalej. Szło nam wspaniale, szybki prąd niósł nas do przodu, pchając nasze kajaki połączone nieraz i nie dwa w tratwę. Niestety gdy słońce chyliło się ku zachodowi przed nami pojawiła się drewniana kładka która zmusiła kolegę Pazia do opuszczenia kajaka na środku rzeki. Udało nam się go uratować ale utopiony kajak popłynął dalej asekurowany przez Łukasza. Wielkim wysiłkiem udało się wciągnąć kajak na lód i wsadzić do niego Pazia, aby w ciemnościach szukać pozostałych browarkowiczów. Na szczęście przy brzegu czekał Piotrek, gdyż inaczej spłynelibyśmy dalej nie zauważając kajaków na zalodzonym brzegu. Trochę czasu zajęło nam rozpalenie ognia, ale powoli sytuacja została opanowana, rozbiliśmy namioty, przemoknieci przebrali się w suche rzeczy i rozpoczęliśmy browarkowe opowieści, rozgrzewając się nie tylko przy ogniu. Szczęśliwie wszystkim udało się trafić do namiotu, co było wielce istotne, gdyż temperatura wg termometru Pazia spadła do -14 stopni. Rano wszyscy obudzili się rześcy, gotowi stawić czoła lodowi na Wełnie. Po rozgrzewającej wiśnióweczce wskoczyliśmy do kajaków i ześlizgując się po lodzie rozpoczęliśmy kolejny dzień spływu. Okazało się, że w pierwszym dniu przepłyneliśmy 3/4 trasy, co nas samych zaskoczyło więc postanowiliśmy spokojnie posuwać się do przodu. Rzeka jednak dała nam się we znaki i zmusiła nas do walki o życie, szczególnie na ostrych zalododzonych zakrętach, wlewając się do kajaków. Ostatecznie wygraliśmy walkę z lodem dopływając do celu czyli elektowni wodnej w Obornikach, niestety duch osłabł i zrezygnowaliśmy z wpłynięcia na Wartę. Najbardziej szczęśliwy z faktu naszego dopłynięcia do mety był chyba właściciel kajaków, kiedy zobaczył nas wszystkich całych i zdrowych, gdyż widząc nas w dniu poprzednim na szlaku miał wątpliwości czy aby nie za bardzo się rozgrzewaliśmy. Dziękując mu za okazaną troskę udaliśmy się z kajakami do Nowego Młyna na tradycyjny poczęstunek domowym chlebem ze smalcem. Podsumowując spływ okazało się, że metoda spływu na "śpiocha" może być skuteczna, o ile nie ma niskich mostków oraz że w warunkach zalodzenia jedynym skutecznym sposobem dotarcia na brzeg jest emocjonujący wślizg z wody na lód.

ps. z otrzymanych informacji w czasie jazdy dowiedzieliśmy się, że na zimowym spływie na Wełnie, niestety jednemu z uczestników zabrakło szczęścia i utonął

Zdjęcia w naszej galerii »



Pozostałe relacje ze spływów znajdziecie w dziale TERMINARZ »